PITT zasadniczo różni się od JOHNNY'ego DEPPA. Z wiekiem jest coraz poważniejszy, nie
pajacuje, nie wygłupia się. Pozwolił sobie się zestarzeć. Jego kreacje w "Drzewie życia", ale
przede wszystkim w "Moneyball" emanują takim spokojem, że to aż dech zapiera. Nic na siłę.
Nawet w "WWZ" gra z pełną powagą, nie wywołując przy tym ani przez moment śmieszności.
Dojrzał po prostu. I znakomicie dobiera projekty. W kolejce czekają filmy Ridleya Scotta i
Steve'a McQueena.
Nie wątpię, że Deppa stać na podobne aktorstwo, równie znakomite, równie dojrzałe. Problem
w tym, że przestał tego dowodzić. Jego ostatnie prawdziwie wielkie kreacje to "Marzyciel" i
"Wrogowie publiczni". Faktycznie aktorsko dojrzałe, bez niepotrzebnych wygibasów. Niestety za
dużo tych "Piratów". Nawet świetne występy w "Alicji...", "Jeźdźcu znikąd" czy "Rango" tylko
umacniają jego emploi niedojrzałego dziwaka. A szkoda. Jeden "Dziennik zakrapiany rumem"
(też nie do końca poważny) nie wystarczy.
Może coś się odmieni...